🍃🕊

💢علامه محمدتقی جعفری می‌گفتند: عده‌ای از جامعه‌شناسان دنیا در دانمارک جمع شده بودند تا در باره‌ی موضوع ارزش واقعی انسانی به بحث و تبادل نظر بپردازند.
 هر کدام از جامعه‌شناسان، صحبت‌هایی داشتند و معیارهای خاصی را ارائه کردند. بعد، وقتی نوبت به بنده رسید، گفتم:
 اگر می‌خواهید بدانید یک انسان چه‌قدر ارزش دارد، ببینید به چه چیزی علاقه دارد و به چه چیزی عشق می‌ورزد.
 کسی که عشق‌اش یک آپارتمان دوطبقه است، در واقع، ارزش‌اش به مقدار همان آپارتمان است.
 کسی که عشق‌اش ماشین‌اش است، ارزش‌اش به همان میزان است.
🔶اما کسی که ‌عشق‌اش خدای متعال است ارزش‌اش به اندازه‌ ی خداست. 
علامه فرمودند: من این مطلب را گفتم و پایین آمدم.
 وقتی جامعه‌شناسان صحبت‌های مرا شنیدند، برای چند دقیقه روی پای خود ایستادند و کف زدند. وقتی تشویق آن‌ها تمام شد، من دوباره بلند شدم و گفتم: عزیزان!
 این کلام از من نبود، بلکه از شخصی به نام علی (علیه‌السلام) است.
 آن حضرت در نهج‌البلاغه می‌فرمایند:
 «قِیمَةُ کُلِّ أمْرِئٍ مَا یُحْسِنُهُ» 

«ارزش هر انسانی به اندازه‌ی چیزی است که دوست می‌دارد».
 وقتی این کلام را گفتم، دوباره به نشانه‌ی احترام به وجود مقدس امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) از جا بلند شدند و چند بار نام آن حضرت را بر زبان جاری کردند.
“نه خدا توانمش گفت نه بشر توانمش خواند

متحیرم چه نامم شه ملک لا فتی را