🔷️

❇اگر مادۀ «قُل» و «قُولوا» را در قرآن دنبال کنیم درمی‌یابیم که قرآن کریم برای گفتار اهمیت خاصّی قائل است و هرگز بدزبانی و بدگویی را روا نمی‌داند. 
✅به عنوان مثال: با مردم به خوبی و نیکی سخن بگویید. 
✅در جریان حضرت موسی (ع) این تعبیر آمده است:شما دو تن (موسی و هارون) به او (فرعون) با نرمی سخن بگویید.
✅در تاریخ می‌خوانیم که هرگاه کسی به ائمّه (ع) اهانت می‌کرد، ایشان تغافل کرده و خود را به نشنیدن می‌زدند و می‌گذشتند. علاوه بر این، حتّی گاه بی‌ادبی‌های آنان را با مهربانی پاسخ می‌دادند. 
🎁در حالات امام صادق (ع) چنین می‌خوانیم که آن حضرت در سفرشان در بغداد وارد روستایی به نام سالِحین شدند. دو نفر هم به نام‌های مُزارِم و مُصادف همراه آن حضرت بودند.
شخصی که نگهبان یا محافظ آن منطقه و روستا بود به امام صادق (ع) و همراهانشان اجازۀ ورود نداد و گفت که چون شب شده است اجازۀ ورود نمی‌دهم، برگردید.
اصحاب آن حضرت عرض کردند که آقا ما سه نفریم و او یک نفر؛ اجازه بدهید با زور وارد شویم. 
آن حضرت از سخنان یارانشان خوش‌شان نیامد و نگذاشت که با او برخورد کنند. 
کنار آن شخص نشستند و با زبانی نرم و اخلاقی و مالامال از محبت و مهر به گفت‌وگو پرداختند. 
پس از مدّتی آن مرد دل نرم و مهربان شد و در را باز کرد و گفت: آقا، بفرمایید؛ وارد شوید. 
آن حضرت به اتّفاق اصحاب خود وارد شدند. 

در این هنگام فرمودند: آیا این بهتر است یا آن‌که شما گفتید؟ این سیرۀ پاک آل الله است که کاملاً قرآنی و خدایی است.
╭═━⊰🍃🌺🍃🌻🍃⊱━═╮