اتومبیل جلویی لاک پشت وار پیش می رفت و با اینکه مدام بوق می‌زدم، به من راه نمی داد. داشتم خونسردی ام را از دست می‌دادم که یکدفعه چشم ام به برچسب کوچکی روی شیشه‌ی عقب اش افتاد:

 "نقص فنی، لطفا صبور باشید!”

 و این نوشته همه چیز را تغییر داد!

 بلافاصله آرام گرفتم و سرعتم را کم کردم. راستش حتی مراقب آن ماشین و راننده اش هم بودم! چند دقیقه با تأخیر به خانه رسیدم اما مشکلی نبود. ناگهان فکری تلنگر زد:

 اگر آن برچسب نبود من صبوری به خرج می‌دادم؟ چرا برای بردباری در برابر مردم به برچسب نیاز داریم!؟ و دست آخر اینکه: اگر مردم برچسب هایی به پیشانی خود بچسبانند، با دیگران صبورتر و مهربان خواهیم بود؟ برچسب هایی چون:
 "در امتحان مردود شده‌ام" 

 ” استرس شدید دارم" 

 "در حال تلاش برای موفقیت هستم" 

 "عزیزی را از دست داده‌ام” ،

 "احساس بی ارزشی و حقارت می‌کنم” ،

 "وقتم رو تلف کردم ” … و صدها برچسب دیگر شبیه اینها.

 همه درگیر مشکلاتی هستند که ما از آن چیزی نمی دانیم. حداقل کاری که می توانیم بکنیم، صبر و مهربانی است.
 بیائید به برچسب های نامرئی یکدیگر احترام بگذاریم !